motoru açan dağıtan toplayan biziz.
babanın sanayici olması değil de motor ustası olması işimizi güzelleştirdi.
gerçi babama kalsa aynı söktüğümüz gibi kirli haliyle toplayacaktı. hatta başta boyamamıza anlam veremedi. boyayınca ne olcak filan diyordu.
sonra elimizde parçaların güzelleştiğini görünce iş kafasına yattı:D sonlara doğru bi parçayı yerine takmadan evvel şunu da boyamıyacak mısınız? alın boyayın da temiz temiz takalım demeye başladı
motorun son hali hepimize zevk verdi. önünde oturup dakikalarca bakasımız geliyor
tablo gibi oldu maşallah. aksilikler de oldu tabii.
mesela enjektörlerin mazot borularını takarken külbütör kapağı komple çizildi
yeniden boyandı.
sente ayarı yapılıp tüm civatalar bid aha sökmemek üzere sıkıldıktan sonra ekzantrik kasnak keçesini takmadığımızı farkettik. geri söktük hepsini, hatta şanzımanı saatlerce düşünüp doğru dizilişi bulup takıp kapağı kapattıktan sonra şanzıman içinde olması gereken mıknatısı dışarıda unuttuğumuzu farkettik. geri söktük filan:) komik ama eğlenceliydi hepsi
