daha önceden bir Erzincan depremi vardı, belki yas itibariyle belkide sorumsuzlugumdan kaynaklanan sebeblerden dolayı hic hatırlamıyorum bile o depremi, 17 Agustos 1999 depremine Adapazarında yakalanınca depremin ne denli büyük bir felaket oldugunu cok cok iyi anladım, ilk 5-10 saniyede deprem oldugunu hissettim, deprem anında sanki saniyelerin her biri bana dakika gibi gelmisti, kapı eşiginde durmaya calıstım ama ayakta durmak mümkün degildi ve oturarak şahadet getirmeye hayatım son anlarını bu sekilde bitirmeye karar verdim, dısarıdaki çıglıklar, betonların esnemesiyle duyulan çatırtılar derken deprem bitti ve aşşagıya indik, 4.cü kattaydık ama şükür ki apartman yıkılmadı, 9 saatte istanbula gelebildim, üstü başı kan icindeki hemşireler, ağaçların üzerindeki ölü insanlar, hepsini gördüm, ist.a döndügümün ertesi günü sagdan soldan topladıgım yardımlarla tekrar adapazarına gidip evi yıkılan insanlara azda olsa yardım etmeye calıstım, viran olmus yıkık binaların icerisinde dolasırken duydugum ölü kokuları beni fena halde yıprattı, depremden sonra 3-4 yıl her deprem günü o gürüntüleri gördügümde saatlerce agladım...
Allah ölen tüm müslüman insanlara rahmet eylesin, kalanlarına da sabırlar nasip etsin...
